فدراسیون وزنهبرداری، جزء آن دسته از فدراسیونهایی بوده که باوجود گرفتن نتایج مطلوب در میادین آسیایی، جهانی و المپیک گذشته با حواشی مدیریتی زیادی دستبهگریبان بوده است. حاشیههایی که از دید برخی از اهالی این رشته با نحوه مدیریت حسین رضازاده، اسطوره وزنهبرداری ایران و جهان که در رأس این فدراسیون قرار داشت بیارتباط نبود. هماکنون دوره ریاست رضازاده در فدراسیون وزنهبرداری در یکی از حساسترین برهههای زمانی، در سال قبل المپیک، تمام شده و اداره مجموعه وزنهبرداری ایران به دست علی مرادی، فردی که پیش از این، سابقه ١٢ سال ریاست در این فدراسیون را داشته، افتاده است. مرادی که در دوران آشفتگی فدراسیون وزنهبرداری، یکی از منتقدان درجه یک رضازاده بود و با او بر سر گرفتن کرسیهای آسیایی اختلاف نظر زیادی داشت، آمده تا به گفته خودش یکبار دیگر خاطر خوش المپیک ٢٠٠٠ سیدنی را در المپیک ٢٠١٦ ریو برای کاوران ورزش ایران تکرار کند. گفتوگوی «شرق» را با این ایرانی بانفوذ در کنفدراسیون وزنهبرداری آسیا میخوانید.
سه ماه از حضورتان در فدراسیون وزنهبرداری گذشته. با توجه به شناخت قبلی که از این مجموعه داشتید، در این مدت قطعا به همه چیز، اشراف کامل پیدا کردید. شرایط فعلی وزنهبرداری ایران را چطور ارزیابی میکنید یا سادهتر اینکه فدراسیون وزنهبرداری را چطور از حسین رضازاده تحویل گرفتید؟
من وقتی آمدم یک ارزیابی از وضع موجود گرفتم که با آن چیزی که پیش خودم فکر میکردم خیلی فرق داشت. من تصور نمیکردم وضعیت ما در بخش پشتوانهسازی، سختافزاری و پشتیبانی هیأتهای استانها این قدر نامطلوب باشد. حقیقتا شرایطی که الان وزنهبرداری ایران دارد در شأن این ورزش نیست. با وجود داشتن استعدادهای جوان در این رشته شما دیدید که ما تنها با چهار وزنهبردار در مسابقات جوانان جهان که اخیرا برگزار شد، شرکت کردیم، چون نیرویی نداشتیم. در بخش سختافزاری، هیأتهای استانی در سه، چهار سال اخیر هیچ وسایلی از فدراسیون دریافت نکردهاند. من انبار فدراسیون را هم بررسی کردم دیدم هیچ چیز در آن وجود ندارد. در بخش مدیریتی هم بسیاری از کمیتههای فدراسیون یا تعطیل بوده یا منفعل بودهاند. یکی دو کمیته در ظاهر وجود داشته که آن هم به اسم، یک کارهایی در آنها میشده است که بگویند یک کاری انجام میشده است. با توجه به این شرایط اولین کاری که من در این مدت کردم این بوده که سریعا با وزیر ورزش بحث کمبود امکانات سختافزاری را مطرح کنم که خوشبختانه مورد موافقت ایشان قرار گرفت و قرار است بهزودی امکانات لازم در اختیار هیأتها و البته تیمهای ملی قرار بگیرد. در رابطه با بحث ساختاری نیز در این مدت کوتاه خیلی جدی به آن نگاه شده و تقریبا ٩٥ درصد کمیتههای فدراسیون تشکیل شده و هیأتها، افراد آن را میشناسند. رؤسای کمیتهها هم با همفکری کمیتههای مربوطه استانها انتخاب شدند طوریکه ما اصلا در این زمینه دخالتی نکردیم. ضمن اینکه داریم نظامنامه قوانین و مقررات فدراسیون وزنهبرداری را تعریف میکنیم که بعد از تأیید هیأترئیسه، دستور آن را از وزیر ورزش بگیریم و در شورای معاونین هم مطرح شود. فکر میکنم درصورت انجام کارهای این مراحل، وزنهبرداری اولین فدراسیونی باشد که چنین نظامنامهای را در چارچوب قوانین و مقررات کمیتههایش تدوین میکند. از اهم برنامههایی که داریم بحث استعدادیابی است. تعداد قابل توجهی از جوانان در اردوی تیم ملی هستند تا سرمربی تیمهای ملی آنها را ارزیابی کند. مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور انجام شد. گروههای سنی را با استانداردهای جهانی تفکیک کردیم. قصد داریم تیمهای نوجوان و جوانان را در این مدت حمایت کنیم تا برای مسابقات قهرمانی آسیایی که اواخر سال در ژاپن برگزار میشود آماده شوند. همین چند روز پیش باوجود مشکلات مالی که از قبل مانده، نزدیک ١٠٠ میلیون تومان به هیأتها دادیم. هیأتهایی بودند که در این چند سال پولی از فدراسیون نگرفتند. واقعا ما با میراثی که از قبل برایمان بهجامانده از نظر امکانات مالی دچار مشکل هستیم. من نمیخواهم به گذشته برگردم چون هیچ اثر و فایدهای ندارد اما نبود اعتبارات باعث شد بهکارهایمان لطمه وارد شود. ما حتی نتوانستیم برای مسابقات قهرمانی جهان که باید در آنجا سهمیه المپیک ٢٠١٦ ریو را بگیریم یک اردوی برونمرزی برویم. سرمربی ما برای حضور در این مسابقات دو اردوی تدارکاتی را برنامهریزی کرده بود که آنها را لغو کردیم تا فقط در حد اردوهای داخلی جلو برویم. من نقطهنظراتم را به مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک گفتم. متأسفانه تا این لحظه فقط کمتر از چهار درصد بودجه از کمیته گرفتیم. با توجه به این شرایط داریم از اعتبارات اسپانسرها و کمکهای مردمی استفاده میکنیم تا کار زمین نماند.
بحث خیلی مهم این است که وزنهبرداری جزء سه رشتهای است که باید بار مدالآوری ایران را در المپیک به دوش بکشند. چقدر امیدوارید بتوانید در المپیک ریو مثل المپیک ٢٠١٢ لندن (تاریخیترین نتیجه از حیث کسب تعداد مدال) نتیجه بگیرید یا حتی بهتر هم عمل کنید؟
در ابتدا من فکر میکنم در المپیک لندن اگر بهتر مدیریت میشد میتوانستیم سه مدال طلا هم بگیریم. درست است که چهار مدال گرفتیم، اما بازیهای المپیک کیفی است. ١٠ تا مدال نقره و برنز هم داشته باشی معادل یک طلا نیست. ضمن اینکه باید بگویم تاریخیترین نتیجه وزنهبرداری ایران در بازیهای المپیک مربوط به المپیک ٢٠٠٠ سیدنی است که آن موقع خود من در فدراسیون بودم توانستیم دو مدال طلا بگیریم. اولین رویداد بسیار مهم پیشروی ما بحث سهمیه المپیک است. ما این مرحله را باید با شایستگی طی کنیم. اگر این مرحله را خوب نگذرانیم مطمئنا در المپیک به مشکل میخوریم. در مسابقات جهانی دو، سه هدف داریم. اول اینکه باید سهمیه کامل را بگیریم (شش سهمیه). من فکر میکنم حق ایران است بین پنج کشور اول دنیا باشد تا این سهمیه کامل را بگیرد. متأسفانه نمیدانم کمیته ملی المپیک دلایلش چیست که به فکر این رشته نیست. به برنامههای ما دارد خلل وارد میشود. کشورهای دیگر که در جدول خیلی ضعیف هستند همه اردوهای برونمرزی دارند اما ما به دلیل مشکلات مالی اردوهای خارجیمان را لغو کردیم. حالا که شرایط اینطور است مسئولان باید طوری حمایت کنند که ما اردوهای داخلی را به بهترین شکل پوشش بدهیم. ما تلاش می کنیم بهترین نتیجه تاریخ وزنهبرداری ایران را در المپیک ریو بگیریم. ضمن اینکه با همین دیدگاه یکی از شگفتیسازهای المپیک باشیم. اما اینکه بگویم چه مدالی میگیریم عذر مرا بپذیرید.
اما مشخص است خوشبین هستید؟
من همیشه خوشبینم. من همیشه آدم مثبتگرایی هستیم. انگیزه در من و بچهها زیاد است. همه برای المپیک لحظهشماری میکنیم.
در این مسیر باید بقیه هم به شما کمک کنند. الان چه انتظاری از مسئولان ورزشی یا حتی دولتمردان دارید؟
من فکر میکنم دولتمردان وظایفشان را خوب میدانند و حمایت میکنند. وزارتخانه هم در حد خودش حمایت میکند. من چیز زیادی نمیخواهم. من میخواهم کمیته ملی المپیک که وظیفه اصلی را در ساماندهی تیمهای ملی برای المپیک دارد وظیفهاش را انجام دهد. من نمیدانم تکواندو و کشتی الان شرایطشان چطور است اما ما اصلا وضعیتمان خوب نیست. من اعتراضم را به آقایان هاشمی و شهنازی گفتم. فکر میکنم یک مقدار باید نگاهشان به وزنهبرداری را جدیتر کنند. چند وقت پیش به من گفتند اعتبار نداریم. الان اعتبار رسیده اما هر روز میگویند امروز، فردا. من نمیتوانم دسترویدست بگذارم.
ملیپوشان وزنهبرداری هم در این چند سال خیلی از وضعیت موجود گلایه داشتند؛ الان شرایط بهتر شده یا نه؟
گلایههایشان بحق بوده. وقتی من آمدم مربی بزرگسالان، دستیار خارجی و ورزشکاران هفت ماه حقوق نگرفته بودند. تا الان با تمام مشکلات یک روز نگذاشتم حقوقشان عقب بیفتد این درحالیاست که کمیته از سال قبل المپیک تا الان به ما ٩٠ میلیون تومان بودجه داده است. این یعنی بین رشته المپیکی و غیرالمپیکی فرقی نیست. این نگاه، نشان میدهد نگاه حرفهای آنجا وجود ندارد و باعث میشود آسیب به تیم ملی وارد شود. من نمیگذارم کار بخوابد. بروید از بچهها بپرسید. بیشتر آنها مصدوم بودند. الان بالای ٩٠ درصد آسیبهای آنها کاهش پیدا کرده است. بهترین متخصصین مربوط به کاهش آسیبها در بخش کمیته پزشکی ما فعال هستند. تغذیه ملیپوشان به بهترین شکل انجام میشود. اینها همه کارهایی است که باید انجام شود و هزینهبر است. ٢٢ میلیارد برای برخی از رشتههای المپیکی منظور کردند اما تا الان کمتر از چهار درصد به ما رسیده که این اصلا منطقی نیست. چند ماه از سال دارد میگذرد؟ چقدر تا مهرماه که رقابتهای انتخابی المپیک است فرصت داریم؟ میگویند ما داریم از اسپانسر پول میگیریم. خب بروید بگیرید بعد کارهایتان را انجام دهید. من خودم هم دارم این کار را میکنم که پول برای فدراسیون میآورم. اگر کمیته به خود ما سه فدراسیون کشتی، وزنهبرداری و تکواندو این کار را محول کنند بهتر از آنها عمل میکنیم.
چه تیمهایی را به مسابقات قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان (کسب سهمیه) اعزام میکنید؟
تیم دوم در شهریورماه به قهرمانی آسیا میرود. ولی در قالب همان تیم B هم هستند افرادی که برای بازیهای المپیک ارزیابی میشوند. تیم اول هم به قهرمانی جهان میرود که هنوز ترکیب آن بسته نشده است.
وزنهبرداری در این چند سال گذشته در دوره ریاست آقای رضازاده، نتایج خوبی گرفت اما حواشی زیادی هم داشت. این نشان میدهد از لحاظ مدیریتی فدراسیون نقصهایی داشته است. شما این را قبول دارید یا نه؟
من معتقدم بحث مدیریت، ساختار و اجرائی اینطور نیست که ما فکر کنیم یک قهرمان میتواند آن را انجام بدهد. اگر اینطور باشد رونالدو هم باید رئیس فدراسیون جهانی فوتبال میشد.
بحث خیلی از کارشناسان هم همین بود؛ چرا ورزشکاری که سابقهای از مدیریت ندارد باید بیاید و رئیس یک فدراسیون بزرگ شود؟
این را باید کسانی که این کار را کردند پاسخ بدهند. مملکت ما هزینه بسیار سنگینی در ارتباط با این کار داده است. آن کسانی که این کار را کردند الان کجا هستند؟ این افراد اصلا افکارشان ورزشی نبود. سعید علی حسینی که یک اسطوره است و میتوانست الان باشد، کجاست؟ بنا به چه دلایلی آن اتفاقات افتاد. آقای محمد نصیری که از پیشکسوتان مدالآور ماست به من میگوید من پنج سال است پشت در اتاق رئیس بودم و در به روی من باز نبوده است. این خیلی در سطح بینالمللی و داخلی آسیبزننده است. مثلا سجاد انوشیروانی که در دوره قبل ورزش را کنار گذاشت، مورد کملطفی قرار گرفت. او درحالحاضر دوره دکترا را میگذراند و بهتازگی کار مربیگری را در اردبیل، منطقه خودش شروع کرده است. پیمان جان که اخیرا قهرمان مسابقات جوانان جهان شده شاگرد سجاد است. این نشان میدهد سجاد پتانسیل مربیگری را دارد و باید عرصه را برای چنین افرادی مهیا کرد نه اینکه آنها را از میدان دور کرد. دوباره در یک مقطع دیگر ما بررسی کردیم و ایشان را بهعنوان سرمربی تیم جوانان انتخاب کردیم. این مقاطع باید به مرور طی شود و جلو برود. ما باید فرصتسازی کنیم نه فرصتسوزی. اینطور نباشد که یکباره یک قهرمان را که هیچ سابقهای از مدیریت و کار اجرائی ندارد پشت میز ریاست مجموعههای بزرگ بنشانیم.
گفته میشود موفقیتهایی هم که در چند سال حضور رضازاده در رأس این فدراسیون بهدست آمده بیشتر به واسطه کوروش باقری، سرمربی تیمهای ملی بوده نه مدیریت رضازاده؟
من چیز دیگری را میخواهم بگویم. وزنهبرداری رشتهای نیست که شما یک کاری را الان انجام بدهی و یک یا دو سال دیگر برداشت آن را ببینی. وزنهبرداری یک رشته رکوردی است. سجاد انوشیروانی، بهداد سلیمی، رسول تقیان، جابر بهروزی نوجوانان و نونهالانی بودند که در طرح استعدادیابی دوره قبلی حضور من در فدراسیون انتخاب شدند. بعد ماحصل این استعدادها را کسان دیگری برداشت کردند. حالا اینها برداشت شدند؛ نهتنها ارتقا داده نشدند بلکه حفظشان هم نکردند. ما باید همه را در یک قالب ببینیم. وضع نوجوانان و جوانان ما الان خیلی بد است البته الان داریم ساماندهی میکنیم. نزدیک به دو سه سال است مسابقات نوجوانان آموزشگاههای ما تعطیل شده. چرا؟ به دلیل اینکه فدراسیون وقت برنامه راهبردی و کلان را به نهادهای مربوطه نداده است. در بخش آموزشوپرورش من حقیقتا گلهمند هستم و این گلهام را به مهرزاد حمیدی، معاونت تربیت بدنی این سازمان گفتم. متأسفانه در آموزشوپرورش بسیار بد حرکت میشود. استعدادیابی نونهالان و نوجوانان به آموزشوپرورش مربوط میشود نه فدراسیون. فدراسیون ورزش مدارس هم همکاری لازم را نمیکند. اینجا دیگر مثل قبل نیست که یک حرفی را بزنند و دنبالش را نگیرند. من پیگیر هستم. آینده این بچهها در گرو فعالیتهای آموزشوپرورش است. ما چیزی بالغ بر ٥٠ نفر از بهترینهای ایران را در بخش جوانان و نوجوانان شناسایی کردیم. این درحالیاست که نوجوانان را آموزشوپرورش باید استعدادیابی کند. آموزشوپرورش درست است که باید رشتههای دیگر را هم ببیند اما وزنهبرداری تاریخچه و علاقهمندهای بسیاری در کشور دارد و باید حمایت شود.
این شرایط برایتان وجود دارد که وزنهبرداری بانوان را راهاندازی کنید؟
باید این موضوع را بررسی کرد. بهتازگی در مسابقات قهرمانی جهان فرمت لباس بانوان تغییر کرده و ما میبینیم کشورهای مسلمان در بخش زنان شرکتکنندههای زیادی دارند. اخیرا هم که کشتی آلیش زنان ایران راه افتاده. بههرحال راهاندازی ورزش وزنهبرداری برای بانوان نیاز به بررسی و تصمیمگیری از سوی همه نهادها دارد. من اخیرا شنیدهام جشنواره وزنهبرداری در استانهایی مثل سیستان و لرستان راه افتاده و کارهایی انجام میشود. این نشان میدهد که علاقهمندان زیادی دارد.
بههرحال راهاندازی وزنهبرداری بانوان تصمیمی است که شهامت میخواهد؟
بله، باید بررسی کنیم. مسلمانها دارند با لباسهای مناسبی که در مسابقات آسیایی و جهانی میپوشند، بهترین رکوردها را میزنند و وزنهبرداری زنان هم مثل سایر رشتهها جایگاه ویژهای در بازیهای المپیک دارد و هفت مدال طلا در این بازیها در رقابتهای بخش خانمها توزیع میشود.
نظرات